قدم به قدم همراهی با دیپلماسی هسته ای:

امریکا، اسیر توهمات پایان ناپذیر استکباری!

وقتی در اوج نگاه آرمانی مان به امریکا بی اعتنایی می کنیم، امریکا ذلیلانه به التماس می افتد و گاهی هم در گدایی از موضع قدرت، تحریم و تهدید می کند و یا با دهها واسطه بین المللی می خواهد مواضع قاطع ما را به انعطاف برساند، ما را به میز مذاکره بکشاند و با دو سه هم کلامی با ما در صدد آن باشد تا شاید حرفش را بر کرسی بنشاند و درست زمانی که ما با هزار اگر و اما و اعلام رسمی عدم خوش بینی به امریکا و صرفاً برای اثبات صحت بدبینی خود به امریکا و افزودن به تجربه نوآمده های عرصه سیاست، منعطف شده و مثلاً با محوریت موضوع هسته ای به مذاکره با حضور آنها تن در می دهیم، ناگهان با کش و قوس های آنها و لگدپراکنی ها و ناسازگاری های صهیونیستی مواجه شده و کاملاً متفاوت با مقدمات ملتمسانه آنها به توافق اولیه می رسیم و حالا نه تنها شاهد پایبندی آنها به این توافقات نیستیم، بلکه می بینیم که در ناباوری افکار عمومی، امریکایی ها دبّه کرده و با این توهم که ما در موضع ضعف هستیم و تحریم، اقتصاد ما را فلج کرده و یا اینکه آنها باید رضایت رژیم اشغالگر قدس و عربستان را جلب کنند، حرفهایی می زنند که بطور جدی ما را دچار تردید می کنند و از این لحاظ نمی دانیم به متن توافقات و مذاکرات هسته ای نظر بیافکنیم و یا به متن مصاحبه های آنها بپردازیم؟!

اظهارات اخیر اوباما و تهدید نظامی جان کری و نیز تحریم اخیر ۱۵ الی ۱۹ شرکت و افرادی که با ایران وارد معامله شده اند توسط امریکایی ها، توافقات ژنو را به مرز الغاء رسانده و با توجه به ترک ناگهانی مذاکرات توسط ایرانی ها، همه چیز رنگ و بوی نظامی گرفته و فعلاً ما در حال چینش مواضع جدیدی در قبال غرب بوده و ابتکار عمل در دست دشمنی است که قصد دارد با تفسیر به رأی از توافقات هسته ای ژنو، ماهیتی متفاوت و حتی متضاد برای آن قائل شود که محرومیت کامل ایران از غنی سازی اورانیوم، انهدام رآکتورها و نیروگاههای هسته ای، تعلیق و تعطیلی مطلق تکنولوژی هسته ای در رأس این آرزوهای شوم و البته خام قرار دارد. 

حالا نوبت ذوق زده هاست که به عینه بنگرند که امریکا تا چه حد قابل اعتماد است و آن همه عبارت های فدایت شوم هایی که در شبکه های اجتماعی نثارش می کردند، چقدر لیاقتش را داشت و واقعاً چقدر مخالفان خودشان را تحت فشار می گذاشتند و گاهی هم تا چه اندازه از القاب موهن برای مخالفان استفاده می کردند!! 

و از طرفی نوبت به دق مرگ شده ها هم رسید تا بدانند که اگر همه چیز به کام امریکا و استکبار جهانی بود، چرا آنها احساس می کنند که توافقات ژنو نمی تواند آنها را در برابر صهیونیستها و سران خائن عرب سربلند کند و اینگونه می خواهند ما را در منگنه قرار داده تا باج بگیرند؟!

اگر چه دیپلمات های کهنه کار، دیلماسی را مثل "ابرهای نوبهار و متاثر از بارش های گه گدار"، ندانسته و حتی آن را مثل "خزان پاییز، کج دار و مریز"، نمی نگرند، بلکه دیپلماسی را همیشه سوزان، مثل سوزش گرمای تابستان و مثل سوزش سرمای زمستان دانسته و هرگز با یک مصاحبه بهاری و پاییزی، احساس غلیظ سرما و گرما نکرده و مستند به مذاکرات، به آینده امیدوار می مانند، اما واقعیت این است که امریکایی ها ثابت کرده اند، با همه هارت و پورت ها، ذلیل لابی صهیونیست ها هستند و از این لحاظ تا جایی که ممکن است فشار می آورند و با قلدرمآبی هایی که دورانش گذشت، دنبال باج خواهی های حاشیه ای و غیررسمی اند!

غافل از اینکه امریکایی ها باید بدانند که دیپلماسی ظریف تا جایی استمرار می یابد که حریف از آن تعبیر به مواضع ضعیف نکند، وگر نه همه دنیا می دانند که پتانسیل دیپلماسی جمهوری اسلامی، انقلابی است و ما با ادبیات جنگ افروزانه اوباما و کری، نا آشنا نبوده و اتفاقاً آنجا مردم انقلابی ما همراهی گسترده تری با نظام نشان داده و ما با تجربه ۸ ساله دفاع مقدس، کشوری نیستیم که با تهدید امریکا جا زده و مثلاً بخواهیم نسخه دوم حامد کرزای باشیم!

امریکا می تواند عراق را آیینه عبرت خود بداند تا از الان خود را گرفتار چالشی ببیند که هزاران برابر بدتر از عراق بایبستی شاهد حمل گسترده تابوت های جنازه های سربازان و افسرانی باشد که قطعاً از خلیج فارس به واشنگتن بارگیری می شود و این نه تنها یک مزاح سیاسی نیست، بلکه دقیقاً یک پیام نظامی است و ما سالهاست که حضور مستقیم امریکایی ها را در برابر بسیجیان زبده و آموزش دیده خود انتظار می کشیم!

وزیر خارجه کشورمان در طول مذاکرات ژنو گفته بود که ما یا با هم می بریم و یا با هم می بازیم و حالا نوبت طراحی آرایش سیاسی جدید در دستگاه دیپلماسی کشور است و باید به امریکایی ها و صهیونیستها ثابت شود که ما مردمی انعطاف پذیریم، اما هرگز ذلت پذیر و سازش پذیر نیستیم!

ما یا با مذاکره از حصار تحریم ها بیرون خواهیم رفت و یا با مقابله، منشاء تهدیدهای منطقه یعنی اسرائیل و امریکا را زیر پایمان له خواهیم کرد و نمی گذاریم که بین مرگ و زندگی، جز مرگ چیز دیگری نصیبشان گردد و صبوری ما بخاطر اثبات این واقعیت در نزد افکار عمومی داخلی و جهانی است که ما اصراری بر جنگ نداریم و معتقدیم که گره های موجود با دیپلماسی موعود، گشودنی است، ولی اگر استکبار، بنا را بر افزایش فشار تحریم و یا تهدید نظامی بگذارد، ما ناگزیر به میدان خواهیم آمد و هم اکنون هم شاهد اعلام آمادگی سپاه و ارتش و بسیج با تمام قوا هستیم و آنها هم بخوبی توان نظامی ما را می دانند!

نظام سلطه جهانی بوضوح نشان داده که غیر قابل اعتماد بوده و به تغبیر رهبری معظم انقلاب، بیش از آنکه از ایران هسته ای بهراسد، با ایران اسلامی مشکل دارد و ما هم نشان دادیم که یک قدم از خظ قرمزهای خود عقب نخواهیم نشست و در طرفه العینی، می توانیم دیپلماسی ظریف ایران را در برابر دیپلماسی کثیف غرب، متناسب با شأن و لیاقت آنها تغییر وضعیت داده و به سیم آخر بزنیم!

اگر چه امریکایی ها به سیاست های دو پهلو، یکی به نعل و یکی به میخ و یا همان سیاست چماق و هویج در جهان اشتهار دارند و ما با ارزیابی دقیقی که از ساختار نظام سیاسی و اقتصادی آنها داریم، کاملاً بعید می دانیم که آنها حماقت نشان داده و بخواهند استراتژی نظامی را جایگزین استراتژی سیاسی و دیپلماسی مذاکره نمایند، ولی احتیاط شرط عقل است و ما نمی توانیم بدون لحاظ کردن مواضع انقلابی و آمادگی های همه جانبه از کنار مواضع خضمانه و اسرائیل پسند امریکا به اغماض و سکوت بگذریم!

در پایان ضمن استقبال از ورود مجلس و رسانه ها به موضوع مذاکرات و نیز تشکر از زحمات و مواضع اخیر دستگاه دیپلماسی کشورمان که با صراحت هر چه تمام تر همراه با مخالفت با حضور نماینده رژیم صهیونیستی در مذاکره هسته ای و نیز اعلام اینکه تمدید تحریم توسط کنگره امریکا به معنی پایان پایبندی ما به توافقات ژنو است و نیمه کاره گذاشتن مذاکرات تخصصی و بازگشت کارشناسان به ایران، متذکر می شویم که تاریخ مصرف دیپلماسی خنده در این مذاکرات به پایان رسیده و استکبار جهانی باید تحت فشار چهره عبوس ما باشد که لایق آن است و مهم تر اینکه خودش پیش دستانه در برابر ما نشان داده و می دهد!

صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه-۲۲/۹/۹۲